கிறிஸ்துவில் பிரியமான வாலிபரே! ஆண்டவராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் நாமத்தில் அன்பின் வாழ்த்துகள். நகர்ந்துகொண்டிருக்கும் வாலிபத்தில், நீங்கள் நின்றுகொண்டிருக்கும் நிகழ்காலத்தை நினைவுபடுத்தி சில உண்மைகளை உங்களோடு பகிர்ந்துகொள்ள விரும்புகின்றேன். வாலிபம் என்பது, முன்னேறுவதை விட்டுவிட்டு, வாழ்க்கையின் முடிவை நோக்கி முடிச்சு போட, கைவசமிருக்கும் கலைகளைக் கொண்டு சத்துரு கவர்ந்திழுக்கும் காலம். உலகை அறிந்துகொள்ளவேண்டுமென்ற உந்துதல் அதிகரிக்கும் உள்ளம்; சாதித்துவிடவேண்டும் என்ற ஆசை; நினைவிலே கனவு உலகில் நின்றுகொண்டு, நிகழ்காலத்தையோ காற்றிலே பறக்கவிட்டுவிடுமளவிற்குச் சுற்றிலும் நெருக்கும் சூழ்நிலைகள்; அறியாத பல கேள்விகளுக்கு விடை தேடி அலையும் மனம்; என எத்தனையையோ அடுக்கிக்கொண்டேபோனாலும், ஒவ்வொரு நாளும் வாழ்க்கையில் தாங்கள் சந்திப்பவைகளை எதிர்மறையாக எடுத்துக்கொண்டு, எழுந்திருக்க முடியாமல் அமிழ்ந்துகொண்டிருக்கும் வாலிபர்கள் அநேகர். படகு இருந்தும், துடுப்பு இருந்தும் பயணிக்கத் தெரியாத பயணிகளாக பரிதாபமான நிலையில், நின்ற இடத்திலேயே நின்றுகொண்டு வாலிபத்தின் நாட்களை வீணாக்கிக்கொண்டிருக்கும் வாலிபர்களும் இல்லாமலில்லை. வாழ்க்கையில் தாங்கள் செய்துவிட்ட தவறுகளுக்காக, யாரையோ குறை கூறி, வெற்றி என்ற இலக்கை விட்டு இன்னும் விலகியே வாழ்ந்துகொண்டிருக்கும் வாலிபர்களும் அநேகர் உண்டு.
கடலைக் கடந்திருக்கவேண்டிய காலத்தில் கரையிலேயே நின்றுகொண்டு, பிறர் கைகொட்டிச் சிரித்து அவமதிக்கும் நிலைக்கும் ஆளாகிவிட்டனர்; பல வாலிபர்கள். தங்கள் வாழ்க்கையின் விண்ணகத் தரிசனத்தை அறியாமல், வீராப்பு வார்த்தைகளை மட்டுமே பேசிக்கொண்டிருக்கும் பல வாலிபர்களின் வாழ்க்கை, ஏனோ? இன்னும் வெறுமையாகவே விடப்பட்டிருக்கிறது வேதனையானதே! எதிர்பார்க்கும் பெற்றோரை எதிர்த்துப் பார்ப்பதும், அவர்களை ஏய்த்து வாழ்வதும், அவர்களது அரணை உடைத்து முரணாக முன்னேறத் துணியும் அளவிற்கும் முற்றிவிட்டது சில வாலிபர்களது வாழ்க்கை. இறுதியில், மாயையை வைத்து மாளிகை கட்டி, அதில் நிஜ வாழ்க்கையினை வாழ இயலாது போனதுதான் பலருக்கு மிச்சம். தீர்மானங்கள் எடுக்கவேண்டிய காலத்தினைத் தவறாகப் பயன்படுத்திவிட்டதால், திரும்பி வர வழியறியாது திக்குமுக்காடி, அனைத்தையும் தொலைத்து, பின், 'வீண்' என்று வாழ்க்கையைத் தானே முடித்துக்கொள்ள முற்படுவோரின் நிலையும் வருத்தமானதே!
பிரியமான வாலிபரே! உங்கள் வாழ்க்கையின் 'நிகழ்காலம்' (pசநளநவெ டகைந) மிக மிக மிக முக்கியமானது. நிகழ்காலத்தில் நீங்கள் செய்யாது விட்டுவிட்டவைகள், கடந்தகாலத்திற்குள் உங்களை விட்டுக் கடந்துசெல்லும்போது, மீண்டும் அவைகளை உங்கள் வாழ்க்கையின் வழிக்குள் மீண்டும் கட்டி இழுப்பது கடினமாகிவிடுமே! நிகழ்காலம் ஒருபோதும் நிற்பதில்லை, பயணித்துக்கொண்டேதானிருக்கிறது, மெல்ல மெல்ல அது உங்களைவிட்டுக் நகர்ந்துசென்றுகொண்டேதானிருக்கிறது; இந்த உண்மையை நீங்கள் அறிந்துகொண்டீர்களென்றால், அதன் ஓட்டத்தில் உங்கள் வாழ்க்கையின் ஓடத்தை ஓட்டிச் செல்லுவதில் ஒருபோதும் தவறிழைக்கவோ அல்லது தாமதிக்கவோ மாட்டீர்கள். கடந்துவிட்டபின், காலத்தை நினைத்துக் கண்ணீர் வடிப்பதில் அர்த்தமில்லையே! பள்ளிப் பருவம், கல்லூரிப் பருவம், வாலிபப் பருவம்..... என ஒவ்வொன்றாக உங்களை விட்டு விடைபெறும்போது, அதன் குடையின் கீழ் செய்துமுடித்திருக்கவேண்டியவைகளைச் செய்துமுடிக்காவிடில், வாழ்க்கை என்னும் காகிதத்திற்கு வயதாகிக்கொண்டேபோனாலும், உங்கள் கண்முன்னும் உடனிருப்போர் கண்முன்னும் அது வெறுமையானதாகவே காட்சியளிக்கும்; 'காலம் பொன் போன்றது'. 'காலத்தின் அருமையை அறிந்து வாழாவிடில் கண்ணீர் விடுவாயே.....' என்ற பாடல் வரிகள் எத்தனை அர்த்தச்செறிவுள்ளவை. எனவே, வாலிபரே! நிகழ்காலத்திற்கு (pசநளநவெ டகைந) நீங்கள் கொடுக்கும் அர்த்தங்களே, உங்கள் வருங்காலத்தை வடிவமைக்கும் என்பதை மறந்துவிடவேண்டாம்.
மேலும், உங்களைக் குறித்து மாத்திரமல்ல, நிகழ்காலத்தில் உங்களோடு நின்றுகொண்டிருக்கும் மனிதர்களின் உறவுகளும் உயர்ந்ததே! பெற்றோரின் காலத்திற்குப் பின் அவர்களைப் பாராட்டிப் பேசுவதைக் காட்டிலும், அவர்கள் உங்களோடு வாழ்ந்துகொண்டிருக்கும் காலத்தில். கீழ்ப்படிந்து, செய்யவேண்டிய கடமைகளைச் செய்து, கனம்பண்ணுவதினால், 'உன் தேவனாகிய கர்த்தர் உனக்குக் கொடுக்கிற தேசத்திலே உன் நாட்கள் நீடித்திருக்கும்' (யாத். 20:12) என்ற ஆசீர்வாதத்தை ஆண்டவரிடத்திலிருந்து நீங்கள் பெற்றுக்கொள்ளலாமே! இது எத்தனை பெரிய பாக்கியம்! சிலாக்கியம்! என்றபோதிலும், இதனை அவர்கள் உங்களோடு வசிக்கும் நிகழ்காலத்தில் மாத்திரமே நடைமுறைப்படுத்துவது சாத்தியம். அவ்வாறே, 'ஒப்புரவாகுதல் மற்றும் மன்னிப்பு...' போன்றவைகளையும் சாத்தியப்படுத்த, இருதிறத்தாரின் வாழ்க்கையும் இத்தரையில் அவசியமல்லவா! நிகழ்காலத்தில்தானே இவைகளும் சாத்தியம்!
பிரியமான வாலிபரே! 'இப்பொழுதே அநுக்கிரககாலம், இப்பொழுதே இரட்சணியநாள்' (2கொரி. 6:2) என்ற 'நிகழ்காலத்திற்கடுத்த' வேத வார்த்தைக்குச் செவிகொடுத்து, இயேசு கிறிஸ்துவை தங்கள் வாழ்க்கையின் சொந்த இரட்சராக ஏற்றுக்கொண்டு, இரட்சிப்பின் அனுபவத்தைப் பெற்ற வாலிபர்களாக நீங்கள் வாழுவீர்களென்றால், நிகழ்காலத்தைக் குறித்து நீங்கள் ஒருபோதும் கரிசனையற்றவர்களாக இருக்கமாட்டீர்கள். தேவனோடு மாத்திரமல்ல, பெற்றோரோடும் மற்றும் பிற மனிதரோடும் உள்ள உங்கள் உறவிலும் தேவ சாயல் வெளிப்படும். இத்தகைய வாழ்க்கைக்குள் தேவன் உங்களை வழிநடத்துவாராக!
